آیا بیماری لثه منعی برای ایمپلنت است؟

ایمپلنت فوری از خدمات دندانپزشکی کسرا است که توسط دکتر میثم آریام بهترین متخصص ایمپلنت انجام می شود.
ریسک های ایجاد بیماری لثه اطراف ایمپلنت

سیگار به عنوان قوی ترین عامل.
عدم بهداشت مناسب.
اضافات چسب روکش ایمپلنت.

بقاء و موفقیت ایمپلنت های دندان
میان بقاء و موفقیت تفاوت بسیار زیادی وجود دارد. بقاء به باقی ماندن ایمپلنت در دهان بیمار گفته می شود ولی موفقیت به معنی وجود هیچ گونه مشکل و ناراحتی می باشد.
میزان بقاء ایمپلنت ها چقدر است؟

۹۵% پس از ۵ سال.
۹۰%پس از ۱۰ سال.

البته تعریف دقیق موفقیت کمی مشکل است مثلا شکستن روکش ایمپلنت که به سادگی قابل برطرف شدن است را نباید دال بر شکست ایمپلنت دانست. پس می توان گفت سلامت بافت های لثه و استخوان بیمار را می توان موفقیت بر شمرد.
بیماری در لثه ایمپلنت
مشکلات بیولوژیکی همراه با ایمپلنت در ارتباط با عفونت بافت های نرم و سخت (لثه و استخوان) اطراف ایمپلنت می باشد که به آن ها موکوزیت و پری ایمپلنتیت گفته می شود. موکوزیت به التهاب لثه اطراف ایمپلنت وقتی تحلیل استخوان اتفاق نیوفتاده باشد گفته می شود. در صورتی که تحلیل استخوان هم داشته باشیم به آن پری ایمپلنتیت می گویند. پس از کشیدن دندان و حتی قرار دادن فوری ایمپلنت مقدار بسیار کمی تحلیل استخوان به علت ریمادلینگ خواهیم داشت که آن را نباید با تحلیل استخوان در اثر بیماری اشتباه گرفت .
عفونت اصلی ترین علت التهاب بافت های اطراف ایمپلنت است اما یک تعداد از فاکتور های موضعی (وابسته به ناحیه) نیز وجود دارند که می توانند باعث التهاب لثه اطراف ایمپلنت شوند. مثلا در هر ناحیه ای اطراف ایمپلنت که بخاطر نا مناسب بودن روکش جرم و پلاک در کنار آن تجمع یابد التهاب ایجاد خواهد شد.
عوامل فاکتور های موضعی (به غیر از عفونت) که می توانند باعث ایجاد التهاب شوند

قرار دادن نا مناسب ایمپلنت.
باقی ماندن چسب روکش ایمپلنت در کنار لثه .
عدم نشستن کامل قطعات ایمپلنت مثل اباتمنت.
لثه و استخوان نازک و نا مناسب.
طرح پروتز های نا مناسب ایمپلنت.

تعریف پری ایمپلنتیت (Peri Implantitis): وجود ۲mm و یا بیشتر تحلیل استخوان اطراف ایمپلنت و وجود خونریزی و چرک.
شیوع پری ایمپلنتیت چقدر است؟ تا ۶۰%حدودا گذارش شده است .
ایمپلنت در بیماران با سابقه بیماری لثه
گونه ای باکتریایی اطراف دندان و اطراف ایمپلنت ۶ ماه پس از گذاشتن روکش یکسان هستند. درمان های حمایتی پس از گذاشتن ایمپلنت (جرم گیری و معاینات دوره ای) در بیماران با تاریخچه بیماری لثه می توانند باعث سلامتی بافت های اطراف ایمپلنت و جلوگیری از تحلیل استخوان شود و در معاینات دوره ای باید مرتبا تاکید بر بهداشت بهتر و تکرار روش های کنترل پلاک و بهداشت شود. در عمل دیده شده است که بیمارانی که معاینات دوره ای انجام نمیدهندو بهداشت را پیشه پا افتاده می انگارند درجات بیشتری از مشکلات در اطراف ایمپلنت خواهند داشت .
به صورت کلی در صورت شروع بیماری های لثه اطراف ایمپلنت های با سطوح خشن احتمال پیشرفت و سرعت بیشتری در بیماری خواهند داشت. بیمارانی که ایمپلنت می گذارند باید بهداشت دهان خود را بصورت خوب رعایت کنند. وجود جرم و پلاک نه تنها در دراز مدت باعث بیماری های لثه می شود حتی در کوتاه مدت هم باعث عدم جوش خوردن استخوان به ایمپلنت و شکست درمان می شود.