Post by nmiss on Nov 2, 2019 12:50:31 GMT
در مواردی حجم کافی از استخوان بدین منظور وجود ندارد و نیاز به پیوند استخوان برای بازسازی بافتهای از دست رفته می باشد. L-PRF روش بسیار جدیدی می باشد که برای اهداف زیادی من جمله ارتقا التیام زخم و تحریک استخوان سازی در پیوندهای استخوان بکار میرود.
L-PRF فیبرین غنی از پلاکت و لکوسیت است که یکی از چهار روش استفاده از پلاکت غنی شده برای جراحی می باشد و بصورت متداول در جراحی های فک و صورت و ایمپلنت استفاده می شود و همچنین برای بهبود التیام و ارتقاء بازسازی بافتها بکار می رود. تکنولوژی L-PRF بخصوص در مقایسه با انواع پلاسماهای غنی شده با پلاکت بسیار ساده و ارزان است.
روش کار با L-PRF
نمونه خون گرفتن در لوله های ۹ میلی متری بدون مواد ضد انعقادی قرار داده می شود و فورا توسط دستگاه سانترفیوژ با ۲۷۰۰ دور در دقیقه به مدت ۱۲ دقیقه چرخوانده می شود و در پایان پروسه یک لخته می تواند مستقیما برای مواد زیر استفاده شود:
پر کردن یک فضای خالی.
مخلوط کردن با پودر استخوان.
استفاده به تنهایی یا در ترکیب با یک ممبران.
لخته L-PRF یا ممبران شامل بیشترین میزان پلاکت و نیمی از لکوسیت های موجود در خون تهیه شده می باشد. پلاکها بسیار فعال هستند و بعنوان چسب (سمان) برای تقویت ماتریکس فیبرین پلیمریزه می باشد. لکوسیت ها (اکثریت لنفوسیت ها) درون یک شبکه فیبرین گیر می افتند ولی همچنان زنده هستند و آماده برای حرکت درون کشت می باشند. فاکتور های رشد پلاکت ها درون شبکه فیبرین گیر کرده اند.
با این ساختار L-PRF یکی از منابع غنی از فاکتورهای رشد هستند که به آهستگی طی ۷ روز (در آزمایشگاه) آزاد می شوند و این آزاد سازی توسط رها شدن فاکتورهای رشدی پلاکتی هستند که درون ژل فیبرین گیر کرده اند و یا از طریق تولید مولکولهای جدید بوسیله لوکوسیت های موجود در لخته شدت و الگوی این آزادسازی با فرمهای دیگر پلاکت های تغلیظ شده (بخصوص با ژل های پلاسمائی غنی از پلاکت) مقایسه شده اند و مشخص شده است که نسبت به بقیه کاراتر می باشد.
L-PRF در آزمایشگاه
تاثیر بسیار زیادی برروی تحریک تزاید (پرولیفراسیون) اکثر انواع سلول دارد:
فیبروبلاست ها.
کراتینوسیت ها.
آدیپوسیت ها.
اسئوبلاست ها.
سلولهای مزانشیمال استخوان.
برروی تزاید سلولهای استخوان.
این نتایج بوسیله وجود فاکتور های رشدی و سلولهای حاصل L-PRF توضیح داده شد. البته بخاطر تفاوت در نوع دستگاه L-PRF و یا استفاده از انواع ارزان قیمت و بی کیفیت توسط توسط بعضی از تیم های مطالعه در گذشته به تمام آزمایشات و نتایج در این رابطه نمی توان قطعیت بخشید چون مثل تمام دستگاههای مکانیکی دیگر دستگاههای مختلف L-PRF هم خصوصیات مکانیکی متفاوتی دارند و در نتیجه ماده تولید شده هم دارای خواص متفاوتی است.
تاثیر خصوصیات سانترفیوژ برروی کیفیت L-PRF
دستگاه اورجینال L-PRF یا متعلق به شرکت intralock و به نام INTRA SPIN L-PRF می باشد. از همان فاز اولیه استفاده از L-PRF دانشمندان مشاهده کردند که انتخاب نوع دستگاه سانترفیوژ برروی نتیجه کلی چه از لحاظ ماکروسکوپی وچه میکروسکوپی تاثیر دارد.
حتی تفاوت در قدرت و نوع چرخش انواع دستگاه های سانترفیوژ را از طریق شنیداری و لمسی می توان حس کرد ثابت شده است که تمام دستگاه ها نسبت به دستگاه اورجینال intralock دارای شدت بیشتری از ویبراسیون می باشند. با این وجود مشاهده شده است که وقتی شعاع ویبراسیون بالای ۱ می رود احتمال آسیب جدی به محتوای سلولهای خونی در تیوپ سانترفیوژ وجود دارد.
موفقیت درازمدت ایمپلنت فوری بسیار وابسته به موقعیت سه بعدی قراردهی ایمپلنت توسط یک بهترین متخصص ایمپلنت است.
L-PRF فیبرین غنی از پلاکت و لکوسیت است که یکی از چهار روش استفاده از پلاکت غنی شده برای جراحی می باشد و بصورت متداول در جراحی های فک و صورت و ایمپلنت استفاده می شود و همچنین برای بهبود التیام و ارتقاء بازسازی بافتها بکار می رود. تکنولوژی L-PRF بخصوص در مقایسه با انواع پلاسماهای غنی شده با پلاکت بسیار ساده و ارزان است.
روش کار با L-PRF
نمونه خون گرفتن در لوله های ۹ میلی متری بدون مواد ضد انعقادی قرار داده می شود و فورا توسط دستگاه سانترفیوژ با ۲۷۰۰ دور در دقیقه به مدت ۱۲ دقیقه چرخوانده می شود و در پایان پروسه یک لخته می تواند مستقیما برای مواد زیر استفاده شود:
پر کردن یک فضای خالی.
مخلوط کردن با پودر استخوان.
استفاده به تنهایی یا در ترکیب با یک ممبران.
لخته L-PRF یا ممبران شامل بیشترین میزان پلاکت و نیمی از لکوسیت های موجود در خون تهیه شده می باشد. پلاکها بسیار فعال هستند و بعنوان چسب (سمان) برای تقویت ماتریکس فیبرین پلیمریزه می باشد. لکوسیت ها (اکثریت لنفوسیت ها) درون یک شبکه فیبرین گیر می افتند ولی همچنان زنده هستند و آماده برای حرکت درون کشت می باشند. فاکتور های رشد پلاکت ها درون شبکه فیبرین گیر کرده اند.
با این ساختار L-PRF یکی از منابع غنی از فاکتورهای رشد هستند که به آهستگی طی ۷ روز (در آزمایشگاه) آزاد می شوند و این آزاد سازی توسط رها شدن فاکتورهای رشدی پلاکتی هستند که درون ژل فیبرین گیر کرده اند و یا از طریق تولید مولکولهای جدید بوسیله لوکوسیت های موجود در لخته شدت و الگوی این آزادسازی با فرمهای دیگر پلاکت های تغلیظ شده (بخصوص با ژل های پلاسمائی غنی از پلاکت) مقایسه شده اند و مشخص شده است که نسبت به بقیه کاراتر می باشد.
L-PRF در آزمایشگاه
تاثیر بسیار زیادی برروی تحریک تزاید (پرولیفراسیون) اکثر انواع سلول دارد:
فیبروبلاست ها.
کراتینوسیت ها.
آدیپوسیت ها.
اسئوبلاست ها.
سلولهای مزانشیمال استخوان.
برروی تزاید سلولهای استخوان.
این نتایج بوسیله وجود فاکتور های رشدی و سلولهای حاصل L-PRF توضیح داده شد. البته بخاطر تفاوت در نوع دستگاه L-PRF و یا استفاده از انواع ارزان قیمت و بی کیفیت توسط توسط بعضی از تیم های مطالعه در گذشته به تمام آزمایشات و نتایج در این رابطه نمی توان قطعیت بخشید چون مثل تمام دستگاههای مکانیکی دیگر دستگاههای مختلف L-PRF هم خصوصیات مکانیکی متفاوتی دارند و در نتیجه ماده تولید شده هم دارای خواص متفاوتی است.
تاثیر خصوصیات سانترفیوژ برروی کیفیت L-PRF
دستگاه اورجینال L-PRF یا متعلق به شرکت intralock و به نام INTRA SPIN L-PRF می باشد. از همان فاز اولیه استفاده از L-PRF دانشمندان مشاهده کردند که انتخاب نوع دستگاه سانترفیوژ برروی نتیجه کلی چه از لحاظ ماکروسکوپی وچه میکروسکوپی تاثیر دارد.
حتی تفاوت در قدرت و نوع چرخش انواع دستگاه های سانترفیوژ را از طریق شنیداری و لمسی می توان حس کرد ثابت شده است که تمام دستگاه ها نسبت به دستگاه اورجینال intralock دارای شدت بیشتری از ویبراسیون می باشند. با این وجود مشاهده شده است که وقتی شعاع ویبراسیون بالای ۱ می رود احتمال آسیب جدی به محتوای سلولهای خونی در تیوپ سانترفیوژ وجود دارد.
موفقیت درازمدت ایمپلنت فوری بسیار وابسته به موقعیت سه بعدی قراردهی ایمپلنت توسط یک بهترین متخصص ایمپلنت است.